In deze wijk woonden heel wat arme Romeinen samengepropt in huurkazernes of insulae. De wijk was rumoerig en vies. Branden en instortingen waren dagelijkse kost.
De insulae zijn te vergelijken met flatgebouwen van drie, vier of vijf verdiepingen. Een gezin huurde er een kleine kamer.
De meeste bewoners hadden geen eigen keuken en kochten daarom hun eten op straat.
Water haalde men bij een van de vele fonteinen op straat. Voor een toiletbezoek was men aangewezen op een van openbare toiletten.
Een insula was opgetrokken uit baksteen. Op de begane grond van een insula waren winkeltjes, werkplaatsen en herbergen (reconstructietekening subura, Rome).
Smalle straten waar iedereen zijn afval in kon gooien en hoge gebouwen maakten de subura tot een afzichtelijke achterbuurt. Vooral ’s nachts was het er onveilig (insulae in de havenstad van Rome, Ostia).