Voor de Romeinen was de vloer de Onderwereld, de Dood en de Slaap. Voedsel dat op de grond terecht kwam, viel dus in feite op het graf van een voorouder. Het voedsel behoorde toe aan de dode geesten. Door vloermozaïeken met etensresten aan te leggen werden de (boze) geesten zoet gehouden. Zouden ze echt om de tuin zijn geleid?

Oven en kookpotten uit een woning in Pompeii, Italië.

De Romeinen kenden naast het mes (de slaaf is aan het schillen) geen vork. Om soep, schaaldieren en eieren te eten gebruikten ze verschillende soorten lepels. De eerste twee exemplaren op de afbeelding zijn eierlepeltjes, de andere twee kan je vergelijken met onze soeplepels (brons, omgeving van Viterbo, Italië, te zien in het KMGK te Brussel).

Herken je wat er op het menu staat (mozaïek, Sousse, Tunesië, te zien in het Bardo Museum te Tunis)?

Voorbeeld van Gallo-Romeins aardewerk (terra sigillata uit Dragondorff, te zien in het Millau Museum te Millau).

Twee slaven versnijden vlees in de keuken ter voorbereiding van een maaltijd (fresco, te zien in het Paul Getty Museum, Malibu, Californië, VSA).

En nu maar hopen dat de broodjes vlug gebakken zijn, zodat de slaaf ze kan opdienen (mozaïek, Carthago, huidige Tunesië, te zien in het Louvre te Parijs).