Het toetsenbord

Standaard toetsenbord	Ergonomisch toetsenbord

Zowel het toetsenbord als de muis kunnen draadloos zijn.

De toetsen kunnen in verschillende groepen onderverdeeld worden:

• Gewone invoertoetsen;
  Een druk op een dergelijke toets laat het teken op het beeldscherm zien.
  Bijvoorbeeld: de letter- en de cijfertoetsen.
   
• Combinatietoetsen;
  Onder combinatietoetsen versta je dat je meerdere toetsen tegelijk in moet drukken.
  • de SHIFT;
    Zo is de hoofdlettertoets (SHIFT) een combinatietoests omdat je die moet ingedrukt houden terwijl je een lettertoets indrukt om een hoofdletter te krijgen.
    Druk je SHIFT zonder meer, dan gebeurt er niets.
  • ALT + GR, gecombineerd met een toets geeft het derde teken dat op die toets staat.
    Bijvoorbeeld het spoorwegteken wordt op die manier opgeroepen.
  • de CONTROL.
    Wordt meestal in combinatie met de linkermuisknop gebruikt om te kopiëren.
     
• Dode toetsen;
  Het gaat meestal om tekens die op een bepaalde letter, meestal een klinker horen.
  Je tikt eerst de dode toets en je merkt dat er niets gebeurt.
  Dan tik je de letter en je merkt dat het teken van de dode toets boven de letter komt.
  Het deelteken (¨), de cinconflexe (^), de accenten (´ en `) en de tilde (~) kunnen zo boven bepaalde letters gezet worden.
   
• Opmaaktoetsen;
  • de spatiebalk;
    Dit is de grootste toets op het klavier.
  • de tabulatietoets;
    Deze toets wordt gebruikt om tekst horizontaal op te schuiven.
  • verbetertoetsen;
    De DELETE (DEL) wist het teken waarop je met de cursor staat.
    De BACKSPACE (vaak een naar links wijzend pijltje) wist het teken links van de cursor.
     
• Schakeltoetsen;
  • INSERT;
    Deze toets is een schakelaar: invoegen 'aan' of invoegen 'uit'.
    Als invoegen 'aan' staat zullen op de plaats waar de cursor staat tekens ingevoegd kunnen worden.
    Als invoegen 'uit' staat zullen op de plaats waar de cursor staat de tekens langs rechts overschreven worden.
  • NUM-LOCK;
    Deze toets is ook een schakelaar.
    Deze toets kan de toetsen van het numeriek klavier omschakelen naar verplaatsingstoetsen.
    Als NUM-LOCK 'aan' staat brandt meestal een verklikkerlichtje op het klavier.
  • SHIFT-LOCK.
    Deze toets zet het hoofdletterslot aan: letters die je dan intikt worden automatisch naar hoofdletters omgezet.
    Een druk op SHIFT zet de SHOFT-LOCK terug af.
     
• Verplaatsingstoetsen;
  Verplaatsingen over het scherm kun je krijgen met de pijltjestoetsen, HOME, END, PgUp, PgDn, vaak in combinatie met de CONTROL-toets. Welk effect bepaalde verplaatsingstoetsen juist hebben hangt af van het programma waarmee je werkt.
  HOME plaatst de cursor meestal vooraan op dezelfde regel, END meestal op het einde van de regel.
  PgUp verplaatst de cursor meestal één scherm terug en PgDn meestal één scherm verder in een document.
   
• Functietoetsen;
  De functietoesten F1 tot en met F12 zijn programmagebonden.
  Meestal dient F1 om de helpfunctie op te roepen.
   
• Speciale toetsen;
  • ENTER;
    Deze toets dient om een invoer te bevestigen.
  • ESC (Escape);
    Deze toets maakt een huidige invoer meestal ongedaan of dient ook om zich uit een vastgelopen situatie te redden.
  • PRTSCR (Print Screen);
    Wat op het beeldscherm getoond wordt kan met deze toets naar het klembord gekopieerd worden.
  • BREAK en PAUSE
    Deze toets kan soms een programma in uitvoering onderbreken.

Bijkomende afbeeldingen:

• ons toekomstig toetsenbord?;
• of het toetsenbord van een soort pencomputer de P-ISM.

Waarom begint een pc-klavier met azerty of qwerty?

• Qwerty:
  De typmachines die men vroeger gebruikte, bestonden uit kleine hamertjes die tegen het papier aantikten. Het was de Amerikaan Christopher Sholes (1819-1890) die de eerste typemachine heeft uitgevonden. Sholes stelde echter vast dat als je 2 letters snel na elkaar typte en ze zaten naast mekaar, dat dan die hamertjes bleven vastzitten. Telkens moest hij ze dan terugduwen om verder te kunnen typen. Daarom heeft hij de de letters op de typmachine zo gezet, dat dit niet meer gebeurt. De letters die vaak na elkaar komen in het Engels (bijvoorbeeld de t en de h van het woord "the") zitten dus niet bij elkaar op het toetsenbord. Bij de opkomst van de computers hoeft dit eigenlijk niet meer. Toch is die volgorde zo gebleven, want bijna iedereen heeft leren typen volgens de oude methode.
   
• Azerty:
  Alleen in België en Frankrijk wordt deze klavierindeling gebruikt.

Bijkomende afbeeldingen:

• een advertentie van een schrijfmachine uit de tijd van toen;
• een grote afbeelding van een antieke schrijfmachine.

En een Chinees toetsenbord?

In China kent men twee verschillende manieren om Chinese karakters vast te leggen: grafisch door het karakter 'te tekenen' of fonetisch door de uitspraak van het karakter op Westerse wijze te typen.

Fonetische methode
Bij de fonetische methode (dat noemen ze 'pinyin' ) typen ze het Chinese karakter in westerse letters. Wil je bijvoorbeeld 'hemel' schrijven, dan typ je 'tian' en dan krijg je alle karakters te zien die 'tian' betekenen. Zoiets als invoegen symbool dus. Bedreven typers weten ook wat de code voor de toonhoogte is, en kunnen dan bijv. 'tian3' typen om het aantal getoonde karakters te beperken. Op elke toets van het Chinees toetsenbord staan vier tekens waarvan de twee bovenste worden gebruikt voor de fonetische invoermethode:

linksboven: pinyin (het latijnse schrift dat wij ook kennen)

rechtsboven: zhuyin fuhao, ook wel bopomofo genoemd (zhuyin fuhao betekent spellingstekens) (bopomofo heet zo naar de eerste vier letters b, p, m en f van de letterreeks)

Grafische methode
Bij de grafische invoermethode worden de diverse radicalen waaruit een karakter kan bestaan 1 voor 1 gedefinieerd en zo krijg je dan het karakter. Hiervoor dienen de twee onderste tekens op de toetsen van het Chinees toetsenbord:

linksonder: cangjie (vernoemd naar de legendarische uitvinder van het chinese schrift)

rechtsonder: dayi (dayi betekent groot gemak)

Bron: http://www.blablablog.nl/B1038127581/C115502288/E601033558/index.html